There is a place,
Where I can go,
When I feel low,
When I feel blue.
And it’s my mind,
And there’s no time when I’m alone.
I think of you,
And things you do,
Go ’round my head,
The things you said,
Like “I love only you.”
In my mind there’s no sorrow,
Don’t you know that it’s so.
There’ll be no sad tomorrow,
Don’t you know that it’s so.
There is a place,
Where I can go,
When I feel low,
When I feel blue.
And it’s my mind,
And there’s no time when I’m alone.
[podcast]http://www.islamizad.ir/blog/wp-content/uploads/beatles-01.mp3[/podcast]
پی‌نوشت : برخی از ما به سبک و موسیقی خاصی علاقه مند و دلبسته ایم . بعضی هامون هم فارغ از سبک و ژانر موسیقی، خواننده های محبوب خودمون رو داریم و از موزیکشون لذت می بریم . این وسط، بعضی از موزیسین ها هم به هزار و یک دلیل که هزار دلیلش ربطی به خودِ موسیقی نداره، از قالب یک ستاره موسیقی خارج میشن و کم کم به اسطوره‌ی مخاطب تبدیل میشن . مقوله اسطوره و به طور کلی اسطوره سازی ما، یک داستان و مقوله خیلی مفصل هست که توی این پست قصد پرداختن به اون رو ندارم . فقط خواستم با یکی از اسطوره‌های موسیقاییم آشناتون کنم : بیلتز
درباره‌ی بیتلز خیلی حرفها میشه زد و از رکوردهایی شکستن و محبوبیت هایی که داشتند و دارن گفت . میشه از ترکِ Yesterday گفت که رکورد بیشترین کاور شدن رو داره یا از آلبوم ابی رود که به تنهایی برنده دو گرمی و شکننده چهار رکورد شده . اما واقعیت اینکه رکورد ها و اعداد و ارقام هیچوقت نمی تونه از یک خواننده یا بَند، اسطوره بسازه . بیتلز ها بر خلاف خیلی از راکر های دهه‌ی شصت، روی هجم موسیقی مانور ندادند و حتی این نقد بهشون وارده که از نظر موسیقایی و خصیصه های راک از سازهاشون به نحو احسن استفاده نکردند . چیزی که باعث شده من بیتل ها رو دوست داشته باشم، ملودی های با احساس و گرمشونه که از انتزاعِ مرسومِ راکر های هم‌عصرشون به دوره . بیتل ها کمتر شعار میدن، عاشقانه هاشون رو فریاد میزنن و خیلی به تکنیک و قواعد معتقد نیستند . این یعنی ساختار شکنی و در عین حال، ابداع یک ساختار نو
درباره بیتلز خیلی حرفها میشه زد و من هم حتما این کار رو می کنم! ترکی که توی این پست معرفی شد، اسمش هست که There is a place که جزء آثار شاخص گروه نیست اما واقعا جزء محبوب‌ترین های من هست .
2 دیدگاه
آقا ول کن این بیتلز رو….
مخمان تیلیت شد. بدنمان کهیر زد…
yesterday 🙂 قشنگ بود
و تیتر پست هم خــیـلی جالبه…
ولی guns میگه:
Some things could be better
If we’d all just let them be