ویدئوکست‌ها بر فراز پادکست‌ها

از زمانی که اولین پادکست ایرانی رو شنیدم، شاید چهار یا پنج سال بگذره . اگه یادتون باشه تو یه مقطعی تبِ پادکست افتاد تو وبفارسی و خیلی از سایت ها و وبلاگ شروع کردن به پادکست هوا کردن، اصلا این اصلاح “هوا کردن” پادکست هم خیلی زود فراگیر شد . اما متاستفانه از اون همه پادکست، چندتایی بیشتر باقی نموندن کمتر پادکستری رو میشه پیدا کرد که از اون سالها کماکان به کار خودش ادامه داده باشه . در واقع من هرچی فکر می کنم غیر از پادکست بی‌بی‌سی و رادیو کالج پارک، گزینه دیگه ای یادم نمی‌آد .البته یه چند وقت هست که وبلاگینا، رادیو۲۴ش رو راه انداخته که در نوعِ خودش بی‌نظیر نباشه، کم‌نظیره . همینکه تونسته ۱۰۰ برنامه رو بدون وقفه تولید کنه واقعا جای تقدیر داره .

از حق که نگذریم، هوا کردن پادکست اصلا کار ساده ای نیست . تولید و تدوینِ مستمر محتوا، آشنایی به اصول رکورد و افکت گذاری روی صدا، میکس و… ابدا به اون سادگی ای که به نظر میرسه نیست .

اما چیزی که برام خیلی جالبه اینه که حتی قدیمی ترین پادکست های فارسی هم به اون سطحی که لایقش بودن نرسیدن . همین رادیو کالج پارک، الحق محتوای خوبی داره و نزدیک به پنج ساله که به طور مستمر بروز میشه . اما نه سایتش تونسته رتبه و بازدید خوبی کسب کنه ( با در نظر گرفتن رتبه الکسا ) و نه پیجِ فیس بوکِ شلوغی داره .

حالا در مقابل پادکست‌ها، ویدئو کست ها قرار گرفتن و سرعت رشدشون ( کمی و کیفی) بسیار بیشتر از پادکست‌هاست . لخت در آینه، علیرضا۲۴، سوری‌لند، علیرسا و چندتای دیگه که فقط روی فیس بوک و یوتیوب و بقیه سوشیال ها و ویدئو شیرینگ ها فعالیت می کنن ( و سایت و وبلاگ ندان) تو یه بازه زمانی نسبتا کم، تونستن هوادار های زیادی رو کسب کنن . البته باید صادق بود و به خلاقیت این دوستان اعتراف کرد، همینکه علیرضا۲۴ میتونه تو پنج دقیقه بیننده رو بخندونه یا به فکر ببره به نظرم کارِ کمی نیست و باید یه فکری پشتش باشه .

مثال های فوق، همگی سرگرم کننده بودند. اما ویدئوکست های حرفه ای و تخصص هم چندتایی داریم . مثلِ بادبادک که یه بخش آی‌تی داره، پیشخوان کتاب که تو حوزه فرهنگ و کتاب کار می کنه، ذره بین که به نظر حوزه موسیقی رو انتخاب کرده و غیره .

به طور میانگین، این ویدئو کست ها هرکدوم بیش از ۱۵.۰۰۰ طرفدار دارن که تو کمتر از شش ماه به دست آوردن . از طرفی باز در نظر بگیرید که به غیر از سوشیال که قالبا دسترسی بهشون تو کشور مسدود هست، رسانه دیگه ای برای نشر ندارن ! باز در نظر بگیرین که دانلود یه پادکست از دانلود یه ویدئو کست راحت‌تره .

خوب حالا نتیجه ؟
۱- ویدئو کست ها، پتانسیل بیشتری برای جذب مخاطب دارند
۲- به نظرم درجه سختی تولید یه ویدئو کست متوسط با تولید یک پادکست حرفه ای برابری می کنه . توجه داشته باشید که من، هیچکدوم از ویدئوکست های فعلی رو حرفه ای نمی دونم .

البته میشه کلِ این مساله رو از مسائل جامعه شناسی و مخاطب شناسی هم بررسی کرد که اصولا چرا بر خلاف همه جای دنیا تو ایران پادکست ها نتونستن موفق باشن و چرا اقبال ویدئوکست ها بیشتر بوده ؟ آیا مشکل از محتوا بوده یا مشکل از من و شمای مخاطب ؟ آیا صرفا جاذبه های تصویر به صدا چربیده ؟ آیا ما به گوش دادنِ صِرف( که تمرکز بیشتری میخواد) تمایلی نداریم و دوست داریم تمام قوای ادراکون رو درگیر یه موضوعی بکنیم، یعنی تعقل  کمتر ؟! البته اینها کار من نیست و دستِ دوستان فعال در این حوزه رو می‌بوسه !

با همه این تفاسیر، من آینده خیلی درخشانی رو برای ویدئوکست ها متصورم و متاستفانه فکر می کنم دیر یا زود به کلی جای پادکست ها رو خواهند گرفت . از طرفی پتانسیل این حوزه بسیار بالاست و من با تمام قوا تضمین می کنم که اگر یکی بیاد شروع کنه به تولید یه ویدئو کست حرفه ای و البته تخصصی، می تونه موفق باشه .ضمن اینکه  تاحالا کار تجاری به شکل مستقیم ندیدم و فقط یه رپورتاژ توی بادبادک کار شده بود . واقعا میشه با یه برنامه میان مدت( و نه لزوما بلند مدت) طرح های تجاریِ درآمد زا رو هم تو این حوزه پیاده کرد که بدون شک با استقبال ه مواجه میشه .

همین : – )

Total
0
Shares
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

نوشته‌های مرتبط
Total
0
Share