کاربردهای متفاوت نوت‌پد

اگر یادتون باشه، چند وقت پیش اینجا درباره‌ی استفاده از نوت‌پد به عنوان ابزاری برای مدیریت فعالیت‌ها و وظایف نوشتم. مینیمالیسم به طور مشخص روی استفاده‌ی بهینه از حداقل ابزارها تمرکز داره و همیشه توی این مبحث، میشه پیشنهادهای هیجان انگیزی برای ارتقای راندمان و بهره‌بری، ساده‌سازی و کاربری ادغامی پیدا کرد.

من مدتهاست که یخش اعظمی از کارهام رو که به متون مختلف مربوط میشه رو دارم با “یک” فایل نوت‌پد انجام میدم که مدیریت وظایف، یکی از اونهاست. اما کارهای ساده، مهم و جذاب دیگه‌ای هم هست که میشه با همین فایل کوچولو انجام داد.

دیکشنری شخصی

خوندن متون انگلیسی برای من که زبانم خیلی روون نیست، کار به نسبت سختیه و عموما توی هر پاراگراف، مجبورم معنی چند کلمه را با دیکشنری چک کنم. مدتی هست که کلماتی معنی‌شون رو توی دیکشنری پیدا میکنم رو توی نوت‌پدم با معنی ذخیره میکنم و زمان‌هایی که وقتم آزادتره، دوباره مرورشون میکنم. هر زمان هم که احساس کنم معنی یک کلمه کاملا برام جا افتاده، اون رو از لیست حذف میکنم و اینجوری، تو دراز مدت دایره‌ی لغاتم رو بزرگتر میکنم. میتونید دیکشنری شخصی من رو از اینجا بببینید

جعبه‌ی لایتنر

نمی‌دونم با متد لایتنر آشنا هستید یانه. اگر نمی‌دونید چیه از سازوکارش اطلاع نداری، مدخل فارسی اون رو بخونید تا کامل ماجرا دستتون بیاد. خوب، چند تا شرکت هستند که جعبه‌های اون رو میفروشن، همینطور نرم‌افزارهای اون هم وجود داره که هردو، عینا بر اساس همین مدل و با همین قانون کار میکنند. اما من نه نرم‌افزارش رو خریدم و نه جعبه‌ی لایتنری میزم رو اشغال کرده و در عوض، دارم از این مدل یادگیری استفاده میکنم.

کافیه توی فایل نوت‌پدتون، پنج فضای مستقل رو مشخص کنید (با کشیدن خط‌چین) و برای هر بخش، عنوان بگذارید. سوال و جواب‌ها رو به ترتیب و تو خونه‌ی اول قرار بدید و بین اونها فاصله بگذارید که با هم قاتی نشن. تبریک، سیستم لایتنر شما آمادست و داره کار میکنه!

از این سیستم میشه برای یادگرفتن چیزهای مثل معنی کلمات، اصطلاحات، فرمول هاو.. استفاده کرد.

بانک موضوعات

خیلی سعی کردم که عنوان بهتری براش پیدا کنم، ولی نشد. پس مجبورم یک مقدار بیشتر توضیح بدم. من وقتی دارم پیرامون موضوعی تحقیق میکنم، یا کتاب و مقاله‌ای میخونم، به طور مستمر با موضوعات جدید و تاپیک های تازه برخورد میکنم که اطلاعات کاملی دربارشون ندارم. معمولا هم تو اون زمان، فرصت کافی برای اینکه بتونم دربارش بیشتر سرچ کنم و اطلاعات در بیارم نیست. اینطور وقت‌ها، فقط اون عنوان رو توی فایلم یادداشت میکنم و با خیال راحت به کار قبلیم ادامه میدم.

از یه مقطعی به بعد که حجم عناوینی که ذخیره کردم زیاد شد، مجبور به گروه بندی موضوعی اونها شدم. خوب، مشکلی نبود! کافی بود موضوعات رو مشخص کنم و توی فایلم بنویسم و تاپیک های مرتبط رو زیرشون لیست کنم.

من برای اینکار قبلا از اپلیکیشن gnotes استفاده می‌کردم (که واقعا فوق‌العاده هست) اما الان این فایل، نیازم رو به یک ابزار خارجی کم کردم و تمرکزم رو تا حدود زیادی بالاتر بردم.

چند نکته:

۱- ابزارهای مرسوم مدیریت متن، مثل بولد و ایتالیک و شماره گذاری و… روی نوت‌پد وجود نداره که اتفاقا این اصلا بد نیست و باعث میشه همیشه با محیط کاری خلوت و ساده در ارتباط باشید. اما میتونید برای خودتون، بعضی قوانین رو وضع کنید تا کاربری راحت‌تری داشته باشید. مثلا برای علائم مختلف، تعابیر شخصی وضع کنید و هرزمان که از اونها استفاده کردید، بدونید که هدف و منظورتون چی بوده. مثلا من وقتی میخوام تسکی با موضوع پیگیری کاری بنویسم، جلوی فردی که باید ازش پیگیری بشه یه @ میزارم. یا مثلا پروژه ها رو با علامت $ مشخص میکنم.

۲- از دراپ‌باکس استفاده کنید. اینطوری میتونید فایلتون رو همیشه و همه جا، همراه خودتون داشته باشید و روی دیوایس‌های مختلف، ازش استفاده کنید.

۳- خلاق باشید! ببینید چه کارهای مهم دیگه‌ای هست که میتونید بدون افت کیفیت، اونقدر سادشون کنید که مدیریتش روی یک فایل نوت‌پد امکان‌پذیر بشه. و ممنون میشم تجربیات خودتون در این زمینه رو با من در میون بگذارید.